Forum Właścicieli i Miłośników Owczarków Staroangielskich

KW.

Co to jest rodowód

Każda hodowla musi mieć prawidłowo prowadzoną dokumentację. Większość informacji dotyczących danego psa zamieszcza się w jego rodowodzie.
rodowodzie swej najskromniejszej wersji jest to trzy- lub czteropokoleniowy wykaz przodków psa. Ich znajomość ma znaczenie w hodowli, bo pokazuje ich wpływ na genotyp danego osobnika. Jest on tym większy, im bliżej w rodowodzie znajdują się ci przodkowie i może być zarówno pozytywny jak i negatywny, bo nawet najwybitniejsi przodkowie mogą przekazać niepożądane geny. Rodowód, w którym występuje wielu wybitnych przodków jest lepszy od tego, w którym znajdujemy zwierzęta nieznane i przeciętne. Utytułowane osobniki danej rasy mają bowiem lepsze geny. Jest więc prawdopodobne, że przekażą je potomstwu.
W rodowodzie wydanym przez Związek Kynologiczny w Polsce znajdują się cztery pokolenia przodków naszego psa, jego rasa, data urodzenia, płeć, maść, numer tatuażu oraz numer rodowodu i rejestracji w oddziale, jak również adres właściciela i hodowcy. W informacjach o przodkach możemy odnaleźć ich tytuły wystawowe, umaszczenie oraz numery rodowodów.
Rodowody wydawane w poszczególnych krajach nieco się od siebie różnią.
Rodowód brytyjskiego Kennel Clubu jest nadzwyczaj ubogi w informacje i ogranicza się wyłącznie do przedstawienia przodków; nie ma w nim żadnych innych danych poza championatami. Znacznie lepiej przedstawia się w porównaniu z brytyjskim rodowód amerykański AKC. Przy imionach rodziców znajdujemy nie tylko championaty, ale jeszcze maść (np.blk&tn wh mkgs- czarna podpalana z białymi znaczeniami) i numer OFA, co oznacza, że pies zbadany w kierunku dysplazji. Adnotacja DNA profile mówi, że właściciel psa dysponuje wynikami dostępnych badań genetycznych, które może okazać zainteresowanym. Występująca pod nazwą psa data, np. 1-98, to data pierwszego krycia lub miotu. Rodowody amerykańskie podają też stopnie wyszkolenia (np. CD i CDX) i osiągnięcia hodowlane (tytuły ROM i ROMX oznaczają na przykład, że pies jest ojcem wielu championów). To więcej niż w rodowodzie angielskim, ale ciągle niewiele. Tylko nieliczne kluby w niektórych krajach wydają rodowody, z których dowiedzieć się można znacznie więcej. Rodowody owczarków niemieckich klubu Verein fur Deutsche Schaferhunde (SV) podają jeszcze krótki opis każdego z rodziców i dziadków (wzrost, kończyny, głowa, budowa i ruch).
Rodowód wydany przez jakąkolwiek organizację zagraniczną, aby mógł być u nas zarejestrowany, musi mieć postać rodowodu eksportowego ze stosownym nadrukiem i logo FCI. W zawartości informacyjnej nie różni się on od zwykłego. Eksportowy rodowód brytyjski musi być wydany przez The Kennel Club, a z USA przez American Kennel Club.
Lista przodków psa pokazuje jeszcze jedno, a mianowicie, czy pochodzi on z kojarzeń mniej lub bardziej przypadkowych (co nie znaczy byle jakich, ale podyktowanych jedynie doborem partnerów „na wygląd”), czy też jest, jak to mówią hodowcy, zinbredowany. To pochodzące z języka angielskiego określenie oznacza, że w rodowodzie kilkakrotnie występuje ten sam przodek lub przodkowie. W tym wypadku można przypuszczać, że ideą hodowcy przy planowaniu krycia była koncentracja genów tego przodka pożądana ze względu na jego wybitne cechy.

Mirosław Redlicki
(nr.arch. MP)