Forum Właścicieli i Miłośników Owczarków Staroangielskich

elwira17k

Witam wszystkich chcę poruszyć ten temat , ponieważ sterylizacja uratowała mojej suczce życie. Nawet żauję , że tak długo czekałam na decyję . Ale od początku , moja Kiki ropiała niemal po każdej cieczce , rok temu pojechaliśmy do kliniki ale lekarze nie stwierdzili jeszcze ropomacicza , pomimo tego radzili bym wysterrylizowała Kiki . Nieposłuchałam , Kiki należy do otyłych suczek , wieć się bałam jeszcze większej otyłości . W tym roku sytułacja się powtórzyła , tym razem nie czekałam z decyzją . Kiki przeszła operację , okazało się , że zgniła jej maciczka. Obecnie , to nowy pies pełen życia a do tego regularnie chudnie . Taka jest moja historia , także polecam sterylizację , nawet u zdrowych suczek , nigdy nie wiadomo czy nie będą miały ropomacicza , a wówczas czasami za póżno na ratunek .

hania

Jeśli chodzi o sterylizację to, jeżeli nie zamierza się piesków rozmnażać (jak ja) jestem obydwiema rękami za. Lebiodka została wysterylizowna po pierwszej cieczce.
Najciekawiej było z Bazylem. Chłopak w domu posłuszny, w pełnym kontakcie, od czasu dojrzewania na dworze było komplatnie nieprzytomy. Żadne smaki, zabawki, próby złapania jakiegokolwiek kontaktu - nic. Interesowało go wyłącznie wąchanie no i inne psy, jak się pojawiły na hotyzoncie. Jak tylko jakaś suka w okolicy miała cieczkę - natychmiast wiedziałam - Bazyl miał "obłęd w oczach", wracał do domu i był w stanie jeść po jakiejś godzinie, miał podwyższoną temperaturę (w pewnym momencie zaczęłam regularnie sprawdzać). na zajęciach z agility udawało się go skoncentrować przez jakieś 10 min, i to w odstępach czasowych. 1 września poszedł "pod nóż". I, w co trudno uwierzyć, dzień przed sterylizacją, zachowywał się z takim "obłędem". 1 września wieczorem - jak już doszedł do siebie po narkozie - nie ten pies. Zmiana zaszła absolutnie nagle. Od tego czasu mam psa w kontakcie na dworze, zaczął fajniej pracować, mogę go odwołać od piesków, wącha normalnie, na zajęciach ćwiczy normalnie, nie odbiega ode mnie na dalej niż kilka metrów (wcześniej spuszczałam go ze smyczy tylko na łąkach lub w lesie - tam, gdzie nie było tylu psich zapachów). Po prostu diametralna zmiana w zachowaniu psa na dworze. Z tego co wiem, w przypadku Bazyla to jakiś fenomen się zdarzył. Normalnie u psów te zmiany rozkładają się na kilka miesięcy. W jego przypadku to jakieś "cudowne ozdrowienie" było :wink:
Pilnuję diety, więc nie ma skutków ubocznych w postaci przytycia. Bazyl nie podejmuje żadnego żarcia na dworze i nie zaczął uprawiać śmietnikożerstwa (potrafi przejść między rozsypanym żarciem i nie tknie). Dodatkowa zmiana to jeszcze taka, że zrobił się jeszcze bardziej przytulaśny (o ile to w ogóle możliwe, ale możliwe) :) , a ja mogę go przytulać w nieskończoność, więc dla mnie dodatkowy plus. Skończyło się gorączkowanie.
Jeśli więc chodzi o temat sterylizacji suczek i psów, to, w sytuacji, gdy ktoś nie ma planów hodowlanych, ja mam bardzo jednoznacznie określone zdanie - TAK.
Pozdrawiamy :)

Foxy

Jeżeli chodzi o sterylizację i kastrację, to jestem jej gorącą zwolenniczką, zwłaszcza w przypadku psiaków bez papierów, bądź psiaków, których nie zamierzamy rozmnażać.

Moja sunia została wysterylizowana, kiedy miała 3 lata, a i tak uważam, że było to zbyt późno, jednak troszkę zajęło mi przekonywanie rodzinki do tej decyzji.
Uważam, że jeżeli chodzi o Foksię, to była najlepsza decyzja w jej i moim życiu, którą mogłam podjąć, mimo pewnych problemów, o których za chwilę.

Otóż moja sunia jest psem niezwykle aktywnym, z dużym zasobem energii i potencjałem. Kiedy nie ma możliwości wybiegania się, czy też zmęczenia psychicznego jest marudna, rozrabia w domu, przeszkadza, dużo szczeka i ogólnie rzecz biorąc jest dość uciążliwa.
Więc wyobraźcie sobie, jak wyglądało nasze życie z taką sunią, kiedy miała cieczkę i nie mogła się wybiegać?
Koszmar. Mniej więcej miesiąc wyjęty z życiorysu - spacerki tylko na sikanko i do domu, bo od razu szła za nami chmara psów, a sunia się jedynie denerwowała, więc nie było szansy na dłuższy spacer i jakiekolwiek zmęczenie.
Zmęczenie psychiczne też było trudne, bo była zła, rozkojarzona i miała zbyt dużo energii, żeby się skupić i pracować.
Poza tym - moja sunia śpi w łóżku - wszystkie łożka, kołdry, koce - zakrwawione. kupiłam majtki dla suk w cieczce, przez jakiś czas jej zakładałam i było ok, ale w pewnym momencie dostała takiej paniki na widok tych majtek, że chowała się przed tym, kto chciał je jej założyć i np. siedziała pod stołem warcząc.

Po sterylce pojawił się problem nietrzymania moczu, który rozwiązaliśmy z wetem dając młodej hormony (kropelki). Można było to rozwiązać operacyjnie (przymocowanie kikuta macicy do ściany brzucha), jednak ja nie chciałam znów małej kłaść na stół. Możliwe, że sunia przez hormony nieco przytyła i teraz mimo karmy typu light i ruchu nie może zrzucić wagi, wobec tego zastanawiam się nad operacją, ale na razie nie będziemy nic robić w tym kierunku, bo nadwaga nie jest jakaś bardzo wielka.

W każdym razie - każdemu, kto się waha mogę powiedzieć, że jest to bardzo słuszna decyzja - dla zdrowia suni/ psa i dla naszej wygody ;)