Forum Właścicieli i Miłośników Owczarków Staroangielskich

KW.

...Czy tam gdzie świeci Złoty Wóz
oglądasz ziemię w swoich snach?
Gdzie pozostała z dawnych dni
niby wspomnienie bajka ta....

....Gdzie jesteś Mały Książę, gdzie?
Odszedłeś z mej książeczki kart.
W świecie gdzie nikt nie kocha róż
Na zawsze ktoś pozostał sam....

Onulek - 19.11.99-19.11.07

Dzisiaj mija rok a tęsknię za nim jakby co dopiero odszedł..... tyle chciałabym o nim powiedzieć i jakoś nie mogę.....
Za szybko odszedł :(

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Onul z Tagmowego Gniazda
Honorowy Dawca Krwi
Młodzieżowy Champion Polski
Champion Polski
Zwycięzca Klubu Polski
4x CACIB, 2x Res. CACIB
15xCWC

gabrieletta

Dobrze,że w sercu mamy takie specjalne miejsce gdzie mieszkają nasze zwierzaki i dobrze,że można je uwiecznić na zdjęciach:)Trzymaj się ciepło.

hania

Nie przeżyłam jeszcze śmierci swojego zwierzaka, i jakoś nawet trudno mi to sobie wyobrazić :cry: Dlaczego ich życie jest takie krótkie? Onulek słodki był...

Foxy

Ja już Ci mówiłam - Onuś odszedł, ale wszystko, co się kończy jest początkiem innego etapu w naszym życiu, początkiem czegoś nowego i zupełnie innego.
Dla Ciebie takim początkiem jest Kokolino - tak inny od Onula, a jednak daje Ci tak wiele radości ;)
I mimo,że na początku było Ci ciężko, to zobacz, jak bardzo teraz ta 'mała' przylepa Cię kocha, jak wiele radości i uśmiechu Ci daje.
Nigdy druga osoba, czy drugi pies nie zastąpi nam tej osoby / psa, który odszedł, bo nigdy nie spotkamy drugiej takiej samej osoby, czy takiego samego psa, choćby byli bardzo podobni, to jednak zawsze się będą różnić.
Ale sama dobrze wiesz, że masz i zawsze będziesz mieć w swoim serduchu i w swojej pamięci miejsce dla Onula, ale to miejsce Onuś dzieli teraz z Kokolinem, który stara się być godnym następcą swojego 'wujka' ;)
Każda śmierć wydaje nam się nadchodzić w nieodpowiednim momencie, zbyt wcześnie. I każda śmierć jest ciężkim przeżyciem i doświadczeniem, zwłaszcza, kiedy tak bardzo kocha się tego, który odchodzi.
Ale pamiętaj - każdy koniec jest początkiem czegoś innego, nowego. I dla Ciebie tym początkiem jest Kokolino... :*

Bobtailowa

Popatrz Kasiu Ciebie i mnie po stracie wspierają bracia.....Myślę,że masz dobrego następcę,bo ja tak,a bratki są podobne.....

Anna

A ja Kasiu powiem Ci, że odkąd pamiętam chciałam mieć bobtaila. Nawet kiedyś, kiedy nie wiedziałam jeszcze co to za rasa, jak się nazywa, a w domu rodzice nie pozwalali, ja i tak wiedziałam, że u mnie w domu będzie taki kudłacz. No i po jakimś dłuuugim czasie dowiedziałam się, że to bobtail. Jakiś czas później zaczęłam grzebać w internecie i trafiłam między innymi na stronę Twojego Onulka. Oczarował mnie i uwierz mi, że pościągałam sobie zdjęcia, które były na stronie :) i marzyłam patrząc na niego, że i ja kiedyś wtulę się w takie bobtailowe futro :) Ja nawet nie umiem sobie wyobrazić, że kiedyś może zabraknąć Miluni.

KW.

Dzisiaj mija już dwa lata.... (*) (*) (*)

gabrieletta

Kasiu,pięknie określiłaś Onulka:"mój pies idealny",nic dodać nic ująć.Trzymaj się ciepło!

Bobtailowa

Jestem z Tobą.Przeżyłaś horror.Bardzo mi przykro.

KW.

(*) (*) (*) ...pamiętam...

Bobtailowa

Wiem,ja też pamiętam razem z Tobą.........Bobtailowa.